Masz wiadomość! Zamknęłam na chwilę oczy. Następnie ostrożnie podniosłam powieki i zaczęłam czytać:Borys@Silvergirl Masz rację! Weźmy do rąk palety i namalujmy nasze prawdziwe portrety. Jutro o drugiej w Fabryce? Jeżeli nie otrzymam odpowiedzi, rozumiem to jako TAK. Twój Borys. Zupełnie odechciało mi się spać i najciszej jak mogłam tańczyłam po pokoju. Najchętniej otworzyłabym szeroko okno i obwieściła moje szczęście wszystkim sąsiadom, ale wiedziałam, że mogłoby to się spotkać z brakiem zrozumienia. Dlatego ograniczyłam się do wejścia pod kołdrę z telefonem komórkowym w ręku i wystukałam numer Zuzy.